دوست واقعی ۵ خصلت دارد:

 1.ظاهر و باطنش نسبت به تو یکسان است .

2.خوبی تو را خوبی خود و بدی تو را بدی خود می داند .

3. کسب مال و مقام باعث تغییر رفتارش با تو نمی شود .

4.هر آنچه در توان دارد برای تو دریغ نمی کند .

5.تو را در هنگام گرفتاری تنها نمی گذارد

منبع: اصول کافی(جلد۲ - صفحه ۶۳۹)

منتظران بدانيم!!!

اگر قرار است با آمدن آفتاب بيدار شويم نمازمان قضاست!!!

اللهم عجل لوليک الفرج

خزان زود هنگام و کبود شدن یاس بوستان پیامبر ، تسلیت باد .

سهمش از این دنیا مگر چه بود؟

قرار دل و گیرایی دستانت، که در شکستگی ها، پهلوی او بود. که همان ها را هم برای خاطر غریبش،زیاد می دیدند.

عادت به روضه کرده دلم روضه خوان کجاست

صاحب عزای فاطمه، آن بی نشان کجاست

قربان اشک روز و شب چشم خسته ات

مولا فدای مادر پهلو شکســــته ات

التماس دعا

جمعه ها طبع من احساس تغزل دارد

                ناخودآگاه به سمت تو تمایل دارد

                 بی تو چندیست که در کار زمین حیرانم

                                مانده ام بی تو چرا باغچه ام گل دارد

                                          شاید این باغچه ده قرن به استقبالت

                                                 فرش گسترده و در دست گلایل دارد

                                       تا به کی یکسره یکریز نباشی شب و روز؟

                                                  ماه مخفی شدنش نیز تعادل دارد

                              کودکی فال فروش است و به عشقت هر روز

                                  می خرم از پسرک هر چه تفال دارد

                                یازده پله زمین رفت به سمت ملکوت

                    یک قدم مانده زمین شوق تکامل دارد

          هیچ سنگی نشود سنگ صبورت، تنها

تکیه بر کعبه بزن، کعبه تحمل دارد

مهدی مهدی گفتن، "عجل علی ظهورک" گفتن یا دعای ندبه خواندن،چیز هایی نیست

که ما اسمش را " یاد امام " بگذاریم  اعتراض هم بکنیم که چه کسی می گوید امام

از یاد رفته و غریب است ؟!

از یاد رفتن امام، یعنی حقیقت وجودی امام در ابعاد اعتقاد، اخلاق، عمل ، سیره،تاثیری

بر روند حرکت و کیفیت زندگی ما نداشته باشد. یادش هستیم، ذکرش را به لفظ می گوییم،

ولی به فرمایش صاحب المیزان، یاد و ذکرمان عین نسیان و فراموشی است!

ما امام را یاری نمی کنیم با طرز تفکرمان _ با طرز زندگی مان .........

یار آن است که علاوه بر تمام چراغ ها ، چراغ قلبمان هم روشن باشد.

_ امام با نماز  روزه  های ما ظهور نمی کند هر چند زیاد هم باشد.

با یاری ما ظهور می کند ، یاری قلبی

مهـــــــــــــــــــــــــــــــــــــدی جان

"پل صراط"

چشمهای توست...

ازچشمت كه بیفتم روزگارم جهنم میشود . . .

   انسان برای رسیدن به خداو امام باید در مسیر ابتلاءپوسته اش بشکند تا لب لباب

وجودش شکوفا شود وگرنه از رسیدن به رتبه بالاتر باز می ماند.

_اغلب وقتی اسم امتحان می آیدذهنمان دنبال سختی می رود. چون بینشمان

حتی نسبت به حقایقوجودی،براساس دانسته های دنیای مان است.

در حالیکه امتحان هم به سخت و هم به آسانی است، بلکه امتحان به آسودگی سخت تر است،

چون سر خوشی سرکشی می آورد.

-دنیا نه ظرف ظهور جلال است نه جمال محض، بلکه ظرف ظهور کمال است و کمال،

رسیدن به مقام دابتلائات است.

-کلماتی که خداوند حضرت ابراهیم البته تمام انسانها را به آن مبتلا می کند،

همان جمال و جلال الهی است.همه مبتلا می شوند اما به اتمهن نمی رسند

و لذا همه نمی توانند امام باشند.